سخنان حضرت محمد(ص)-سری سی و نهم
سخنان حضرت محمد
به جز انسان مهربان، كسي وارد بهشت نمي‌شود. (زيرا عبادت خداوند، مهرباني به همراه دارد.)
((حضرت محمد (ص)))
====================
خداوند رحمت كند بنده‌اي را كه حرف خوب بزند و (خودش نيز) بهرمند شود يا از حرف، سكوت كرده تا (از گناه و سرزنش ديگران) سالم بماند.
((حضرت محمد (ص)))
=====================
خداوند مهربان، بندگان مهربان خود را مورد رحمت قرار مي‌دهد. پس با انسان‌هايي كه روي زمين هستند، مهرباني كنيد تا آن كسي كه در آسمان است (يعني خداوند) به شما رحم كند.
((حضرت محمد (ص)))
======================
كسي كه به ديگران رحم نكند، او نيز مورد رحم قرار نمي‌گيرد و كسي كه از (خطاي) ديگران نگذرد، از خطاي او نيز نمي‌گذرند.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
اگر به گوسفندي (هم) مهرباني كنيد، خداوند با شما مهرباني مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
========================
به هر كسي، خردمندي، روزي داده شده است، رستگار مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
كسي كه به سوي اسلام هدايت شده است (يعني مسلمان واقعي باشد) و به اندازه‌ي نياز زندگي خود (نيز امكانات) دارد و به همان اندازه نيز، قناعت مي‌ورزد، رستگار است.
((حضرت محمد (ص)))
========================
خداوند بزرگ فرمود: گذشت من گرامي‌تر و بزرگ‌تر از اين است كه (گناه) بنده‌اي را در دنيا بپوشانم (ولي) بعد از آنكه پوشاندم، (روز قيامت) او را رسوا نمايم و تا زماني كه بنده‌ام از من بخشش (نسبت به گناهانش) مي‌خواهد، او را مي‌آمرزم.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
از محارم خدا (كارهايي كه خداوند حرام كرده است) دوري كن تا (جزء) عابدترين مردم باشي و به آن چه خداوند براي تو تقسيم كرده است، راضي باشي، تا بي‌نياز‌ترين مردم باشي.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
سه چيز است كه بنده، به واسطه‌ي آنها، آرزوهاي دنيايي و آخرتي خود را درك مي‌كند: صبر بر بلا و رضايت بر پيشامد (هايي كه خداوند مي‌آورد) و دعا در موقع آرامش (و راحتي)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
رعد، فرشته‌اي از فرشتگان خداوند است كه نگهبان ابرها بوده كه تازيانه‌هايي از آتش به همراه دارد كه ابرها را هر جا خداوند مي‌خواهد، مي‌برد.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
همه‌ي شما (نسبت به خود) مسئول هستيد و همه‌ي شما نسبت به زيردستان خود (نيز) مسئوليد.
((حضرت محمد (ص)))
============================
خداوند (امور مربوط به) رعيّت را بر عهده‌ي كسي نمي‌گذارد و او نيز به مصلحت رعيّت عمل نمي‌‌كند مگر اين كه خداوند، بهشت را بر او حرام مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
خداوند بزرگ فرمود: انسان مرا اذيّت مي‌كند كه به روزگار دشنام مي‌دهد (زيرا) من روزگار هستم و شب و روز به دست من دگرگون مي‌شود. (و به جاي همديگر مي‌آيند.)
((حضرت محمد (ص)))
==============================
براي موعظه (و پند دادن به انسان) روزگار كافي است (كه مي‌رود و مي‌آيد و عدّهاي به دنيا آمده و عدّهاي ديگر مي‌ميرند) و براي جدايي، مرگ كافي مي‌باشد.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
به روزگار دشنام ندهيد زيرا روزگار همان خداست (از آن جهت كه تدبير اين مربوط به زندگي در دست خدا مي‌باشد ولي ممكن است عدّهاي وقتي در مسئله‌اي با شكست روبرو شوند، روزها را نحس دانسته و به آنها ناسزا بگويند.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
خداوند رحمت كند كسي را كه زبانش را (از گناه) باز دارد و به زمان خويش آگاه باشد و در راه (راست) خود، ثابت قدم بماند.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
كسي كه مسجدي بسازد اگر چه به اندازه‌ي محلّ تخم گذاشتن شتر مرغ باشد، خداوند در بهشت، خانه‌اي براي او مي‌سازد.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
محبوب‌ترين كارها نزد خداوند بعد از انجام واجبات، خوشحال كردن فرد مسلمان است.
((حضرت محمد (ص)))
===========================
در گناه براي تو (همين اندازه) كافي است كه پيوسته در حال دشمني (با ديگران) باشي.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
همانا خداوند بزرگ مي‌فرمايد: حقيقتاً روزه براي من است و من (نيز خود) پاداش آن را مي‌دهم و روزه‌دار، دو (بار) خوشحال مي‌شود: (يكي) زماني كه افطار مي‌كند و (ديگري) زماني كه خداوند را ملاقات كرده و به او پاداش مي‌دهد.
((حضرت محمد (ص)))
========================
روزه بگيريد، تا سالم بمانيد. (و امروزه از نظر علم پزشكي سلامتي جسمي انسان به واسطه‌ي روزه به اثبات رسيده است.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
روزه‌دار از هنگام صبح تا شب، در عبادت است مگر اين كه (در اين مدّت) غيبت كند، پس زماني كه غيبت كرد، روزه‌اش (از نظر ثواب) شكسته و پاره مي‌شود (يعني ارزش و ثواب روزه نصف مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=======================
روزه، سپري (در مقابل) عذاب الهي است.
((حضرت محمد (ص)))
=======================
روزه گرفتن در زمستان، با بهره‌مندي از سردي است (يعني هم لذّت روزه و هم لذّت هواي سرد را مي‌برد و از اين جهت فشار بر روزه‌دار از نظر جسمي وارد نمي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
========================
هر مسلماني كه چهار نفر به خوبي او شهادت دهند، خداوند بزرگ او را وارد بهشت مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
بهترين مسلمان كسي است كه مسلمانان (ديگر) از دست و زبان او در امان باشند.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
حقيقتاً از بين بردن دنيا براي خداوند از كشتن يك مرد مسلمان، آسان‌تر است.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
روزه گرفتن، نصف صبر است. (صبر، اقسام متعدّدي دارد كه روزه گرفتن هم نوعي صبر است زيرا انسان بر گرسنگي و تشنگي و همين طور بر هواهاي نفساني صبر مي‌كند و آنها را به خاطر خداوند كنار مي‌زند.)
((حضرت محمد (ص)))
============================
روزه، سپر (در مقابل عذاب الهي) است، تا زماني كه با دروغ يا غيبت دريده نشود. (يعني پراكنده و بي‌تأثير نشود.)
((حضرت محمد (ص)))
=============================
روزه گرفتن نيمي از صبر است (صبر بر گرسنگي و تشنگي و كنار زدن شهوات) و بر هر چيزي، زكاتي وجود دارد و زكات بدن، روزه گرفتن است.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
كسي كه دائماً روزه باشد، روزه و افطار او صحيح نيست (زيرا اسلام دين سختي و فشار نيست و كسي كه بخواهد هميشه روزه بگيرد، به خودش ضرر مي‌زند و حقّ خانواده‌ي خود را نيز ضايع مي‌كند.)
((حضرت محمد (ص)))
=============================
سكوت روزه‌دار، تسبيح و خوابش عبادت و دعايش مستجاب و عملش چند برابر (از نظر پاداش) است.
((حضرت محمد (ص)))
==============================
دعاي روزه‌دار، رد نمي‌شود.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
كسي كه به روزه‌داري افطاري دهد، مانند ثواب او دارد.
((حضرت محمد (ص)))
================================
براي هر چيزي زكاتي وجود دارد و زكات بدن، روزه گرفتن است.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
اي انسان! آن (مقدار) كه تو را كفايت مي‌كند، در اختيار داري (ولي) چيزي كه تو را به طغيان (و ستم) مي‌رساند، طلب مي‌كني. اي انسان! نه به كم راضي مي‌شوي و نه به زياد، سير مي‌شوي. (در اين روايت، طبيعت انسان، توسط پيامبر تشريح شده است.)
((حضرت محمد (ص)))
===============================
زماني كه آن مقدار كه تو را كفايت مي‌كند، در اختيار تو مي‌باشد، پس (ديگر) چيزي كه تو را به طغيان مي‌كشاند، طلب مكن.
((حضرت محمد (ص)))
===============================
روزي را در زير زمين طلب كنيد. (زمين و خاك آن يكي از مهم‌ترين مكان‌هاي بدست آوردن روزي حلال است از زراعت و كشاورزي گرفته تا استخراج معادن و فلزات گران قيمت كه همگي در امر معاش انسان مؤثر است.)
((حضرت محمد (ص)))
================================
همانا خوابيدن در صبح، قسمتي از روزي را منع مي‌كند. (زيرا ممكن است عدّهاي، كسب و كارشان صبح نباشد به هيمن دليل، قسمتي از روزي منع مي‌شود.)
((حضرت محمد (ص)))
=============================
بهترين روزي آن است كه هر روز به اندازه‌ي نياز برسد.
((حضرت محمد (ص)))
=============================
روزي بيشتر از أجل (مرگ) به بنده مي‌رسد. (توضحيش قبلاً گذشت.)
((حضرت محمد (ص)))
=========================
خوش به حال كسي كه مسلمان (واقعي) است و به اندازه‌ي نياز، معيشت (مواد مورد نياز) دارد.
((حضرت محمد (ص)))
=========================
خوشا به حال كسي كه روزي او به مقدار نياز و كفايت مي‌رسد و (اگر هم دير يا به تدريج برسد) صبر مي‌كند.
((حضرت محمد (ص)))
==========================
همانا پاك‌ترين (حلال‌ترين) چيزي كه مي‌خوريد، از كسب شماست (يعني با بازوي خودش به دست مي‌آورد) و فرزندان شما (نيز) جزء كسب و كار شما هستند. (فرزندان نيز نقش مهمّي در كمك به پدر و مادر در خانه و بيرون از آن ايفاء مي‌كنند.)
((حضرت محمد (ص)))
===========================
حقيقتاً روزي، بنده را بيشتر از أجل (و زمان مرگ) دنبال مي‌كند. (روزي و أجل از مواردي است كه يقيني و قطعي مي‌باشد ولي روزي از أجل با سرعت بيشتر به انسان مي‌رسد چون از نيازهاي دنيوي است.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
حقيقتاً زماني كه خداوند بزرگ، بنده‌اي را دوست داشته باشد، روزي او را به مقدار كفايت او، قرار مي‌دهد. (تا نيازمند به ديگران نباشد.)
((حضرت محمد (ص)))
==========================
مردم را رها كنيد تا بعضي از آنها نسبت به بعضي ديگر، روزي برسانند. (بعضي از روزي‌ها توسّط مردم به افراد ديگر مي‌رسد پس كسي نبايد جلوي روزي كسي را بگيرد.)
((حضرت محمد (ص) ))
==========================
سلامت انسان (از جهت معنوي)، خاموشي زبان (اوست).
((حضرت محمد (ص)))
==========================
هيچ بنده‌اي به حقيقت ايمان نمي‌رسد مگر اين كه زبان خود را (از گناه) نگه دارد.
((حضرت محمد (ص)))
